Coffee Break (របាយការណ៍ប្រចាំខែ) ខែសីហា ឆ្នាំ 2023
Marshall Elliot Ginzler Viner Exchange Coordinator
ការណែនាំដោយខ្លួនឯង ភាពខុសគ្នារវាងរដូវក្តៅនៅ Sagamihara និង Toronto
ជំរាបសួរ។ Marshall Elliott Ginsler Viner ។ សូមហៅខ្ញុំថា Marshall ។ ខ្ញុំមកពីទីក្រុង Toronto ប្រទេសកាណាដា។ បន្ទាប់ពីបញ្ចប់ការសិក្សាពីសាកលវិទ្យាល័យ ខ្ញុំបានសិក្សាផ្នែកព្យាបាលកាយសម្បទានៅមហាវិទ្យាល័យ ហើយបន្ទាប់ពីទទួលបានគុណវុឌ្ឍិព្យាបាលកាយសម្បទារបស់ខ្ញុំ ខ្ញុំបានធ្វើការនៅមន្ទីរពេទ្យ និងគ្លីនីកក្នុងទីក្រុង Toronto ប្រហែលមួយឆ្នាំកន្លះ។ ខ្ញុំបានសម្រេចចិត្តទទួលយកបញ្ហាប្រឈមនៃការងារជាភ្នាក់ងារប្តូរប្រាក់ ព្រោះខ្ញុំចង់ប្រើប្រាស់ចំណេះដឹងដែលខ្ញុំបានសិក្សាតាំងពីខ្ញុំអាយុ 1 ឆ្នាំ ហើយប្រើវាដើម្បីជួយមនុស្ស។ ចំណូលចិត្តរបស់ខ្ញុំគឺ បាល់ទាត់ ហ្គីតា និងសិក្សាភាសាជប៉ុន។ ខ្ញុំនឹងសរសេរជួរឈរជារៀងរាល់ខែសម្រាប់ឆ្នាំក្រោយ ហើយខ្ញុំសូមថ្លែងអំណរគុណចំពោះការបន្តគាំទ្ររបស់អ្នក។
ឥឡូវនេះយើងនៅចុងខែសីហាឆ្នាំ 2023 នៅក្នុងជួរឈរនេះខ្ញុំចង់សរសេរអំពីរដូវក្តៅនៅស្រុកកំណើតរបស់ខ្ញុំគឺ Toronto និង Sagamihara ។ ខ្ញុំបានរស់នៅក្នុង Sagamihara ចាប់តាំងពីថ្ងៃទី 8 ខែសីហា ឆ្នាំ 2023 ហើយអ្វីដែលធ្វើអោយខ្ញុំចាប់អារម្មណ៍បំផុតគឺអាកាសធាតុ។វាក្តៅជាងស្រុកកំណើតខ្ញុំនៅតូរ៉ុនតូ ហើយវាសើមខ្លាំង។ខ្យល់ក្នុងទីក្រុងតូរ៉ុនតូមានភាពស្រទន់ និងមានផាសុកភាពជាងនៅថ្ងៃមុនខ្ញុំបានលេងហ្វូតសាលជាលើកដំបូងនៅ Sagamihara ហើយវាក្តៅ និងសើមខ្លាំង ដូច្នេះខ្ញុំបែកញើសច្រើនដូចដែលខ្ញុំបានលេងមួយប្រកួតដោយគ្រាន់តែផ្លាស់ប្តូរសម្លៀកបំពាក់របស់ខ្ញុំ។មិនបាច់និយាយទេ ខ្ញុំហត់នឿយបន្ទាប់ពីការប្រកួតហ្វូតសាល ១០ នាទីដំបូង។
នៅ Sagamihara ជាកន្លែងដែលព្រះអាទិត្យក្តៅ និងសើម ម៉ូដរដូវក្តៅ ទំនិញត្រជាក់ មធ្យោបាយនៃការចំណាយពេលវេលា និងសត្វរស់នៅរបស់អ្នកស្រុក Sagamihara ដែលខុសពីអ្នកនៅទីក្រុង Toronto មានភាពលេចធ្លោ។នៅទីក្រុងតូរ៉ុនតូ ខ្ញុំមិនដែលឃើញមនុស្សដើរតាមដងផ្លូវក្នុងរដូវក្តៅជាមួយកន្សែងត្រជាក់ព្យួរក ឬគ្របដៃទេ។ផងដែរ ការបោកគក់ដែលព្យួរទៅស្ងួតក៏គួរឱ្យកត់សម្គាល់ផងដែរ។នៅទីក្រុងតូរ៉ុនតូ ផ្ទះជាច្រើនមានម៉ាស៊ីនសម្ងួត ដូច្នេះមិនចាំបាច់សម្ងួតសម្លៀកបំពាក់នៅខាងក្រៅទេ។ខ្ញុំមានបទពិសោធតិចតួចជាមួយនឹងការសម្ងួតសម្លៀកបំពាក់នៅខាងក្រៅ ដូច្នេះខ្ញុំបានតស៊ូនៅថ្ងៃផ្សេងទៀត។ខ្ញុំបានព្យួរបោកគក់របស់ខ្ញុំនៅលើយ៉រនៅពេលព្រឹក ប៉ុន្តែនៅពេលខ្ញុំត្រលប់មកផ្ទះវិញនៅពេលរសៀល សម្លៀកបំពាក់របស់ខ្ញុំភាគច្រើននៅតែសើម ហើយខោទ្រនាប់របស់ខ្ញុំត្រូវបានវាយប្រហារដោយសត្វឃ្មុំប្រវែងប្រហែល 3 សង់ទីម៉ែត្រ ដែលខ្ញុំមិនធ្លាប់ឃើញពីមុនមកនៅក្នុងទីក្រុងតូរ៉ុនតូ។ខ្ញុំបានរង់ចាំសត្វឃ្មុំចាកចេញ ហើយក្នុងល្បឿនដ៏ខ្លាំង ខ្ញុំបានយកបោកគក់ទាំងអស់នៅខាងក្នុង ហើយព្យួរវានៅលើជញ្ជាំងបន្ទប់ទទួលភ្ញៀវ និងដំបងតឹងរបស់បង្គន់។ខ្ញុំមិនគិតថាខ្ញុំនឹងមិនភ្លេចភាគដែលផ្ទះល្វែងនេះក្លាយទៅជាបន្ទប់បោកគក់នោះទេ។និយាយអីញ្ចឹង បន្ថែមពីលើឃ្មុំ ខ្ញុំក៏ចាប់អារម្មណ៍នឹងសំឡេងរបស់ cicadas នៅទីនេះដែរ។មាន cicadas នៅ Toronto ប៉ុន្តែវាមិនខ្លាំងដូចនៅទីនេះទេ។
យើងកំពុងទន្ទឹងរង់ចាំមើលថាតើរដូវស្លឹកឈើជ្រុះបែបណាកំពុងរង់ចាំយើងនៅ Sagamihara ។